31. Татковците наши јадеа мана во пустината, како што е напишано: ‚Леб од небото им даде да јадат.‘“
32. Но Исус им рече: „Вистина, вистина ви велам: не ви даде Мојсеј леб од небото, туку Мојот Отец ви дава вистински леб од небото.
33. Зашто лебот Божји е Оној, Кој слегува од небото и му дава живот на светот.“
34. Тогаш Му рекоа: „Господи, давај ни го секогаш тој леб!“
35. А Исус им рече: „Јас сум лебот на животот; кој доаѓа кај Мене, нема да огладни и кој верува во Мене, нема никогаш да ожедни.
36. Но ви реков: вие и Ме видовте и не верувате.
37. Сѐ што Ми дава Отецот, ќе дојде кај Мене; а кој доаѓа кај Мене, нема да го избркам надвор;
38. зашто Јас слегов од небото не да ја извршувам Мојата волја, туку волјата на Отецот, Кој Ме прати.