22. Утредента наутро народот, што стоеше од другата страна на морето, забележа дека таму немаше друг кораб, освен еден, во кој влегоа учениците Негови, и дека Исус не влезе во коработ со учениците Свои, туку само учениците негови заминаа.
23. И други кораби дојдоа од Тиверијада, близу до она место каде што беа јале леб, откако Господ заблагодари.
24. И кога видоа луѓето дека Исус не беше таму, ниту учениците Негови, влегоа сами во кораби и дојдоа во Капернаум да Го бараат Исуса.
25. И штом Го најдоа отаде морето, Му рекоа: „Рави, кога дојде овде?“
26. А Исус им одговори и рече: „Вистина, вистина ви велам: вие не Ме барате затоа што видовте чуда, туку затоа што јадевте од лебовите и се наситивте.
27. Работете не за храна што се расипува, туку за храна што останува за вечен живот и која ќе ви ја даде Синот Човечки, зашто врз Него ставил печат Бог Отецот.“
28. А тие Му рекоа: „Што да правиме за да извршуваме Божји дела?“
29. Исус им одговори и рече: „Божјото дело е ова: да поверувате во Оној Кого Го испрати Тој.“
30. А тие Му рекоа: „Каков знак ќе ни покажеш да видиме и да поверуваме? Што ќе направиш?
31. Татковците наши јадеа мана во пустината, како што е напишано: ‚Леб од небото им даде да јадат.‘“