1. Беше, пак, болен некој си Лазар, од Витанија, од селото на Марија и нејзината сестра Марта.
2. А Марија, чиј брат Лазар се разболе, беше онаа која Го помаза Господа со миро и ги избриша нозете Негови со својата коса.
3. Тогаш сестрите нарачаа по Него, велејќи: „Господи, ете, оној што го милуваш, болен е.“
4. Штом чу Исус, рече: „Таа болест не е за умирање, туку за слава Божја, за да се прослави Синот Божји преку неа.“
5. А Исус ги сакаше Марта, нејзината сестра, и Лазар.
6. А кога чу дека е болен, тогаш остана уште два дни во местото каде што се наоѓаше.
7. Потоа им рече на учениците: „Да отидеме пак во Јудеја!“
8. Учениците Му рекоа: „Рави, сега сакаа да Те убијат со камења, и пак ли таму ќе одиш?“
9. Исус одговори: „Нели има дванаесет часови во денот? Кој оди дење, не се сопнува, зашто ја гледа светлината на овој свет;
10. а кој оди ноќе, се сопнува, зашто нема светлина во него.“
11. Ова им го кажа, а потоа им рече: „Лазар, пријателот наш, заспал; но одам да го разбудам.“
12. Тогаш учениците Негови рекоа: „Господи, ако заспал, ќе стане.“
13. Исус го рече тоа за смртта негова, а тие мислеа дека говори за заспивање со сон.
14. Тогаш Исус рече отворено: „Лазар умре!