1. Браќа мои, држете ја непристрасно верата во Исус Христос, нашиот Господ на славата!
2. Ако во вашето собрание влезе човек со златен прстен, во светли алишта, и влезе сиромав човек со проста облека,
3. па се загледате на облечениот во светли алишта и му речете: „Ти седни овде убаво!“, а на сиромашниот му речете: „Ти стој таму!“, или „Седни овде, крај подножјето мое!“,
4. зарем со тоа не покажувате пристрасност, и не станувате судии со лоши помисли?
5. Послушајте, возљубени браќа мои, не ги избра ли Бог сиромашните од овој свет да бидат богати во верата и наследници на царството, ветено од Него на оние кои Го љубат?
6. А вие го посрамивте сиромавиот! Не се ли богатите тие што ве мачат и ве влечат по судови?
7. Не го хулат ли тие вашето добро име, со кое сте се нарекле?
8. Ако, пак, го извршувате царскиот закон според Писмото: „Возљуби го ближниот како самиот себе“ – добро правите.
9. Но, ако сте пристрасни, грев правите; и Законот ве осудува како престапници.
10. Зашто, кој го пази целиот Закон, а згреши само во едно, виновен ќе биде за сѐ.
11. Зашто Оној, Кој рекол: „Не прави прељуба!“, рекол и: „Не убивај!“ Па затоа, ако не вршиш прељуба, а убиеш, ти ќе станеш престапник на Законот.
12. Зборувајте и постапувајте како оние што ќе бидат судени според законот на слободата.
13. Зашто судот ќе биде безмилосен спрема оној кој не покажува милост; милоста надвива над судот.
14. Каква е ползата, браќа мои, ако некој рече дека има вера, а дела нема? Може ли верата да го спаси?
15. Ако некој брат или сестра се голи и немаат што да јадат,
16. па некој од вас им рече: „Одете си со мир, грејте се и наситете се!“, а не им даде што им е потребно за телото – каква полза?
17. И така, верата, ако нема дела, сама по себе е мртва.