4. Зашто оние кои еднаш се просветија, вкусија од небесниот дар, станаа учесници на Светиот Дух,
5. и, откако вкусија од убавата Божја реч и од силите на идниот век,
6. а потоа отпаднаа, – не е можно повторно да бидат обновени за покајание, кога повторно во себеси Го распнуваат Синот Божји и Го хулат.
7. Зашто земјата, која го впива дождот што често паѓа на неа и раѓа плод добар за оние што ја обработуваат, од Бога добива благослов;
8. а онаа што дава трње и боцки, таа е непотребна и близу е до проклетството кое завршува со изгорување.