15. И Светиот Дух ни посведочи, зашто, откако порано рече:
16. „Ова е заветот што ќе им го дадам по оние дни, вели Господ: ќе ги вградам законите Свои во срцата нивни, и во мислите нивни ќе ги напишам.“ Тој додава:
17. „И за гревовите и беззаконијата нивни нема веќе да си спомнувам.“
18. А каде што има проштевање за нив, таму веќе нема приноси за грев.
19. И така, браќа, кога имаме слобода да влегуваме во светилиштето преку крвта на Исус Христос по нов и жив пат,
20. што Тој ни го отвори низ завесата, односно преку Своето тело,
21. имаме Врховен свештеник над домот Божји.
22. Затоа да пристапиме со искрено срце, во полна вера, откако ќе ги очистиме срцата од зла совест со попрскување и откако ќе го измиеме телото со чиста вода.
23. И да го држиме исповеданието на надежта цврсто, зашто верен е Оној Кој се заветувал.
24. И да бидеме внимателни еден кон друг за да се поттикнуваме кон љубов и добри дела,
25. не изостанувајќи од собранијата како што некои имаат обичај, туку да се поучуваме еден друг, и тоа во толку повеќе, до колку гледате дека се приближува судниот ден.
26. Зашто, ако, откако ја познавме вистината, своеволно продолжуваме да грешиме, тогаш нема веќе жртва за гревови,
27. туку страшно очекување на суд и јаростен оган што ќе ги проголта противниците.
28. Ако оној што го прекршил Мојсеевиот закон, пред двајца или тројца сведоци безмилосно се казнува со смрт,
29. тогаш, колку ли потешка казна, мислите, ќе заслужи оној што Го погазил Синот Божји и ја осквернил крвта на заветот преку која е осветен и Го похулил Духот на благодатта?
30. Зашто ние Го знаеме Оној што рекол: „Одмаздата е Моја, Јас ќе платам“, вели Господ. И пак: „Господ ќе му суди на Својот народ.“
31. Страшно е да се падне во рацете на живиот Бог!
32. Потсетувајте се на вашите поранешни денови кога, откако се просветивте, поднесовте голема борба во страдањата,