28. И оттогаш тој остана со нив, влегуваше и излегуваше во Ерусалим, и смело говореше во името на Господа Исуса.
29. А зборуваше и се препираше исто така и со елинизираните Јудејци, кои се обидуваа да го убијат.
30. Штом разбраа за тоа браќата, го одведоа во Кесарија, од каде го испратија во Тарс.
31. А црквата по цела Јудеја, Галилеја и Самарија беше во мир, се изградуваше и живееше во страхопочит кон Господ, и растеше со утехата на Светиот Дух.
32. Петар откако ги обиколи сите, слезе и кај светиите што живееја во Лида.
33. Таму, пак, најде еден човек по име Енеј, кој цели осум години лежел на постела, зашто бил неподвижен.
34. И Петар му рече: „Енеј, тебе те исцелува Исус Христос. Стани и направи си ја постелата сам!“ И тој веднаш стана.
35. И го видоа сите што живееја во Лида и во Сарон, и се обратија кон Господ.
36. Во Јопија имаше една ученичка, по име Тавита, што значи срна; таа беше исполнета со милостина и добри дела, што ги правеше.
37. И токму во тоа време таа се разболе и умре. Тогаш ја измија и ја положија во горната одаја.
38. А бидејќи Лида беше близу до Јопија, учениците штом слушнаа дека е Петар таму, веднаш испратија двајца луѓе кај него, молејќи го да дојде до нив што побргу.