25. Затоа, откако се собравме, еднодушно одлучивме да избереме луѓе и да ги пратиме кај вас заедно со нашите омилени Варнава и Павле,
26. луѓе, кои ги предадоа душите свои за името на нашиот Господ Исус Христос.
27. И така, ние ви ги пративме Јуда и Сила, кои ќе ви го кажат тоа и усмено.
28. Зашто Светиот Дух и ние одлучивме да не ви ставаме на вас никаков друг товар, освен она што е потребно:
29. да се воздржувате од месо принесено како жртва на идоли, од крв, од удавено, и од блудство и да не му правите на друг она што не сакате и вам да ви се случи. Ако внимавате на ова, добро ќе направите. Бидете здрави!“
30. И така испратени, тие дојдоа во Антиохија и кога го собраа народот, му го предадоа посланието.
31. А кога го прочитаа, се зарадуваа поради утешниот збор.
32. Јуда, пак, и Сила, кои и самите беа пророци, со многу зборови ги утешија браќата и ги поткрепија.
33. Откако престојуваа таму некое време ги пуштија браќата со мир кај оние што ги испратија.
34. Сила одлучи да остане, а само Јуда замина.
35. Павле, пак, и Варнава се задржаа во Антиохија, поучувајќи и благовестувајќи го словото Господово заедно со мнозина други.
36. По некое време Павле му рече на Варнава: „Да појдеме пак во сите градови, каде што го проповедавме словото Господово за да ги видиме како живеат.“
37. Варнава предложи да го земат со себе и Јован, наречен Марко.
38. Но Павле сметаше дека не доликува да го земат со себе оној, што се беше одделил од нив во Памфилија и не беше пошол со нив по работата, за која беа пратени.
39. Поради тоа дојде до жестока расправија, така што тие се разделија еден од друг; и Варнава, откако го зеде Марко, отплови за Кипар;
40. а Павле, пак, го избра Сила и замина, од браќата предаден на Божјата благодат.
41. И, минувајќи низ Сирија и Киликија, ги утврдуваше црквите.