5. „Јас бев во градот Јопија, и, додека се молев, во занес здогледав видение: од небото слегуваше некаков сад, како некое платниште, врзано за четирите краишта, и дојде дури до мене.
6. Откако погледав во него и го разгледав, видов четириножни земни животни, ѕверови, влекачи и птици небески.
7. И чув глас што ми зборуваше: ‚Стани Петре, заколи и јади!‘
8. Јас, пак, реков: ‚Не, Господи, зашто ништо погано или нечисто никогаш не влегло во устата моја.‘
9. А гласот од небото повторно проговори и рече: ‚Она што Бог го очистил, ти не го сметај за погано!‘
10. Тоа се повтори трипати; и пак се крена на небото.
11. И ете, во тој час застанаа тројца луѓе, испратени кај мене од Кесарија.
12. А Духот ми рече да појдам со нив, без двоумење. Со мене дојдоа и овие шестмина браќа, и влеговме во куќата на оној човек.