1. Браќа, ве известувам за благодатта Божја, дадена на македонските цркви,
2. дека и покрај големото испитување во маката, нивната радост беше изобилна; и покрај нивната длабока сиромаштија покажаа големо богатство во нивната дарежливост,
3. зашто, според нивните можности, па дури и преку нивните можности, јас сум сведок дека тие даваа доброволно,
4. нѐ молеа многу усрдно да го примиме нивниот дар и учеството во прислужувањето на светиите;
5. и тоа не како што се надевавме, туку тие најнапред сами себе Му се предадоа на Господ, а потоа и нам, по волјата Божја.
6. Затоа го замоливме Тит, онака како што беше почнал порано, така и меѓу вас да го заврши тоа дело на дарежливоста.