45. Меѓу дванаесет и петнаесет часот над целата земја се спушти густа темнина.
46. Околу петнаесет часот, Исус извика со силен глас: „Ели, Ели, л’ма ш’вактани?“ што во превод значи: „Боже Мој, Боже Мој, зошто Ме остави!?“
47. Некои од присутните Го слушнаа ова и рекоа: „Го довикува пророкот Илија!“
48. Еден од нив веднаш истрча, накваси сунѓер во оцет, го закачи на врвот од трска и Му понуди на Исус да се напие.
49. Другите, пак, говореа: „Чекајте, да видиме дали ќе дојде Илија да Го спаси!“
50. Исус уште еднаш извика со силен глас и умре.
51. Во тој миг, завесата во храмот се расцепи на два дела озгора додолу. Земјата се тресеше и карпите распукнуваа!
52. Гробници се отворија и телата на голем број починати праведници воскреснаа!
53. Тие излегоа од гробниците и по Исусовото воскресение дојдоа во светиот град и им се покажаа на многу луѓе.
54. Римскиот офицер и војниците кои стражареа крај Исус го почувствуваа земјотресот, а ги забележаа и останатите случки. Од тоа многу се исплашија и говореа: „Овој човек навистина беше Божјиот Син!“
55. Тука беа присутни и голем број жени, кои уште од Галилеја Го придружуваа Исуса и Му помагаа.