42. „Други спасуваше, а Самиот не може да се спаси! Тој ми бил цар на Израел! Нека се симне сега од крстот, па ќе Му веруваме!
43. На Бога се повикуваше, сега Тој нека Го избави, ако Му е навистина мил! Нели Самиот тврдеше дека е Божји Син!?“
44. На ист начин Го навредуваа и со Него распнатите злосторници.
45. Меѓу дванаесет и петнаесет часот над целата земја се спушти густа темнина.
46. Околу петнаесет часот, Исус извика со силен глас: „Ели, Ели, л’ма ш’вактани?“ што во превод значи: „Боже Мој, Боже Мој, зошто Ме остави!?“
47. Некои од присутните Го слушнаа ова и рекоа: „Го довикува пророкот Илија!“
48. Еден од нив веднаш истрча, накваси сунѓер во оцет, го закачи на врвот од трска и Му понуди на Исус да се напие.
49. Другите, пак, говореа: „Чекајте, да видиме дали ќе дојде Илија да Го спаси!“
50. Исус уште еднаш извика со силен глас и умре.
51. Во тој миг, завесата во храмот се расцепи на два дела озгора додолу. Земјата се тресеше и карпите распукнуваа!
52. Гробници се отворија и телата на голем број починати праведници воскреснаа!