7. ,Никој не ни понуди работа‘ му одговорија тие. Тогаш и ним им рече: ,Одете и вие на моето лозје!‘
8. Кога се стемни, господарот му рече на својот надзорник: ,Повикај ги работниците и исплати им по една надница на сите, почнувајќи од последните, па до првите.‘
9. И така, оние што дојдоа на нивата во седумнаесет часот добија по една надница.
10. Кога дојдоа на ред првите мислеа дека ќе добијат повеќе, но и тие добија по една надница.
11. Штом ги примија парите, тие почнаа да мрморат против господарот, велејќи:
12. ,Овие последниве работеа само еден час, а ти ги израмни со нас, кои се мачевме цел ден на жегата!‘
13. Обраќајќи му се на еден од нив, тој му рече: ,Пријателе, јас тебе не те оштетив. Зар не се погодивме за надницата?
14. Земи си ја и оди си! А јас сакам да му платам на последниот колку и тебе;
15. зар немам право да правам што сакам со своите пари? Или, пак, окото ти е завидливо затоа што сум дарежлив!?‘“