2. Се погоди со нив да им плати по една надница и ги испрати на лозјето.
3. Околу девет часот наутро, тој повторно отиде на пазарот и виде и други луѓе кои чекаа за работа,
4. па им рече: ,Одете и вие на моето лозје, а јас ќе ви платам колку што ви следува.‘ И тие отидоа.
5. Потоа го направи истото околу дванаесет часот, и уште еднаш околу петнаесет часот.
6. Кога излезе околу седумнаесет часот, виде и други луѓе како стојат, па им се обрати: ,Зошто безделничите овде цел ден?‘
7. ,Никој не ни понуди работа‘ му одговорија тие. Тогаш и ним им рече: ,Одете и вие на моето лозје!‘
8. Кога се стемни, господарот му рече на својот надзорник: ,Повикај ги работниците и исплати им по една надница на сите, почнувајќи од последните, па до првите.‘
9. И така, оние што дојдоа на нивата во седумнаесет часот добија по една надница.
10. Кога дојдоа на ред првите мислеа дека ќе добијат повеќе, но и тие добија по една надница.
11. Штом ги примија парите, тие почнаа да мрморат против господарот, велејќи:
12. ,Овие последниве работеа само еден час, а ти ги израмни со нас, кои се мачевме цел ден на жегата!‘
13. Обраќајќи му се на еден од нив, тој му рече: ,Пријателе, јас тебе не те оштетив. Зар не се погодивме за надницата?
14. Земи си ја и оди си! А јас сакам да му платам на последниот колку и тебе;