7. ниту пак сум достоен да дојдам кај Тебе. Кажи само збор и мојот слуга ќе оздрави!
8. Зашто и јас сум човек што се потчинува на наредби, а имам и власт да им издавам наредби на војниците. Кога на еден ќе му речам ,Оди!‘ - тој оди; на друг ќе му речам ,Дојди!‘, и тој доаѓа. На мојот слуга ќе му речам ,Стори го тоа!‘, и тој го извршува.“
9. Кога го чу ова, Исус се воодушеви и на народот што одеше по Него му рече: „Навистина, кај никого во Израел не видов толку голема вера!“
10. Кога оние што беа испратени се вратија дома, го најдоа слугата наполно здрав.
11. Набргу потоа, Исус отиде во градот Наин. Заедно со Него беа Неговите ученици и многуброен народ.
12. Штом се приближи до градските порти, пресретна погребна поворка; беше починал синот-единец на една вдовица. Во поворката имаше многу луѓе од градот.
13. Кога Господ ја забележа вдовицата, се сожали, и и рече: „Не плачи!“
14. Потоа пријде до ковчегот и го допре. Луѓето што го носеа, застанаа, а Исус рече: „Момче, ти заповедам да станеш!“
15. Покојникот стана и почна да зборува, а Исус и го предаде на мајката.
16. Страв ги обзеде сите и Му оддаваа слава на Бог, велејќи: „Голем пророк се појави меѓу нас! Бог дојде за да го спаси Својот народ!“
17. Оваа вест за Исус се разнесе по цела Јудеја и по целата околина.
18. За сето ова што го правеше Исус, Јован Крстител беше известен од своите ученици.
19. Тој повика двајца од нив и ги испрати кај Господ, за да Го прашаат: ,Ти ли си Месијата што требаше да дојде, или друг да чекаме?‘
20. Доаѓајќи кај Исус, тие Му рекоа: „Јован Крстител нe испрати кај Тебе, за да Те прашаме дали си Ти Месијата што треба да дојде, или друг да очекуваме?“