13. Пилат ги повика свештеничките поглавари, членовите на Врховниот совет и народот,
14. и им рече: „Вие ми го доведовте овој човек под обвинение дека го поттикнува народот на одметништво. Еве, јас Го испрашав пред вас и не утврдив никаква вина кај Него од она за што вие Го обвинувате,
15. ниту пак Ирод најде некаква вина кај овој човек и затоа Го врати назад кај мене. Овој човек не сторил ништо со што би заслужил смртна казна.
16. Предлагам да Го предадам на камшикување и да Го пуштам.“
17. (Секоја година, по повод празникот Пасха, Пилат им ослободуваше по еден затвореник.)
18. Но тие сите во еден глас повикаа: „Погуби Го овој, а пушти ни го Бараба!“
19. Бараба беше затворен поради учество во некој градски бунт и поради убиство.
20. Пилат сакаше да Го пушти Исуса, па затоа повторно им се обрати на присутните,
21. но тие продолжија да викаат: „Распни Го! Распни Го!“
22. Пилат по третпат им се обрати: „А какво злосторство извршил? Јас не најдов никаква вина кај Него за да Го осудам на смрт! Затоа, предлагам да биде камшикуван, а потоа ослободен!“
23. Но тие со голема викотница продолжуваа да бараат Исус да биде распнат и конечно надвладеаја.
24. Пилат реши да го задоволи нивното барање.
25. Им го пушти од затвор човекот чие ослободување го бараа - затвореникот за бунт и убиство - а Исуса им Го препушти на нивната волја.
26. Одведувајќи Го Исуса, војниците наидоа на еден човек по име Симон Киренеецот, кој се враќаше од полето и го натераа тој да го носи крстот за распнување на Исус, одејќи по Него.
27. По Исуса врвеше многуброен народ, меѓу нив и некои жени, кои плачеа и Го оплакуваа.
28. Исус се сврте кон нив и им рече: „Ќерки ерусалимски! Не оплакувајте Ме Мене, туку себеси и своите деца,
29. зашто идат денови, кога ќе се вели: ,Блазе си им на неротките, на утробите што не раѓале и на градите што не доеле!‘
30. Во тие дни луѓето ќе им довикуваат на планините: ,Паднете врз нас!‘, и на ридовите: ,Затрупајте нe!‘