18. Секој што ќе се сопне од тој камен ќе се распарчи, и врз кого тој ќе падне - ќе го здроби!“
19. Во тој момент, вероучителите и свештеничките поглавари сакаа да Го уапсат Исуса, бидејќи сфатија дека кажаната споредба се однесува на нив; но се плашеа од народот.
20. Продолжија да Го држат на око, а Му испраќаа и поткажувачи кои се преправаа дека се искрени, за да Го уловат на зборови и да Го поткажат на властите и на покраинските управници.
21. Тие Му велеа: „Учителе, знаеме дека тоа што го зборуваш и го учиш е правилно. Знаеме дека Ти не гледаш на тоа кој е кој, туку вистинито го проповедаш Божјиот пат.
22. Кажи ни, дали ние треба да му плаќаме данок на римскиот император, или не?“
23. Исус го проѕре нивното лукавство, па им рече:
24. „Покажете ми една римска монета. Чиј лик и име се втиснати на монетата?“ Тие Му одговорија: „На императорот“.
25. Тогаш Исус им рече: „Дајте му го на императорот тоа што му припаѓа на императорот, а на Бога - тоа што Му припаѓа на Бога!“
26. И не можеа да Го уловат на збор пред народот, па затоа, вчудовидени, замолкнаа.
27. Тогаш на Исус Му пријдоа некои садукеи (тие не веруваат во воскресение на мртвите) и Го прашаа:
28. „Учителе! Мојсеј ни остави ваков пропис: Ако некој човек умре, оставајќи ја својата жена без пород, тогаш со неа нека се ожени братот на починатиот, за да му подигне пород кој ќе се смета за потомство на починатиот човек.
29. Си беа седуммина браќа. Најстариот се ожени и умре без да има деца.
30. Тогаш вториот по возраст брат ја зеде жената,
31. а по него и третиот, и така по ред - до седмиот. Сите тие умреа не оставајќи пород зад себе.
32. На крајот умре и жената.
33. Сега, чија жена ќе биде таа по воскресението, со оглед на тоа што им била жена на сите седуммина?“
34. Исус им одговори: „На овој свет мажите и жените стапуваат во брак,