15. Кога ангелите се вратија на небото, пастирите си рекоа еден со друг: „Ајде да појдеме до Витлеем и да ја видиме оваа случка со која нe запозна Господ!“
16. Отидоа брзајќи и ги најдоа Марија и Јосиф со Новороденчето кое лежеше во јаслите.
17. Откако Го видоа, на сите им раскажуваа за сето она што им го беше рекол ангелот за Детето.
18. Сите што го слушаа ова од пастирите, се восхитуваа,
19. а Марија ги запамети сите тие зборови и често размислуваше за нив.
20. Потоа пастирите се вратија, пеејќи Му славопојки на Бог за сето она што го слушнаа и видоа, зашто сe беше точно така како што им кажа ангелот.
21. На осмиот ден, при обрежувањето, на Новороденчето Му беше дадено името Исус, како што Го беше нарекол ангелот уште пред да биде зачнат.
22. Кога помина времето на нивното исчистување, согласно со Мојсеевиот Закон, Јосиф и Марија Го донесоа Детето во Ерусалим за да Го посветат пред Господ,
23. како што е пропишано со Законот Господов: ,Секое првородено машко дете да Му биде посветено на Господ.‘
24. Отидоа да принесат и жртва: две грлици или две гулапчиња, како што се бараше според Господовиот Закон.
25. Во тоа време, во Ерусалим живееше еден човек по име Симон. Тој беше добар и богобојазлив, исполнет со Светиот Дух, и Го очекуваше Месијата Кој ќе го избави Израел.
26. Симон беше добил уверување од Светиот Дух дека нема да умре додека не Го види Месијата, ветен од Господ.
27. Поттикнат од Светиот Дух, Симон дојде во храмот токму кога родителите Го донесоа Детето Исус, за да Го посветат, согласно со она што беше пропишано со Мојсеевиот Закон.
28. Симон Го зеде Детето в раце и упати благодарност кон Бог, велејќи:
29. „Господе, сега можам спокојно да умрам зашто Ти го одржа Своето ветување.
30. Моите очи Го видоа Спасителот,