17. Тогаш Исус рече: „Зар не исцелив десетмина? Каде се останатите девет души?“
18. Ниеден од нив не се врати да Му заблагодари на Бог, освен овој туѓинец.
19. Потоа Исус му рече: „Стани и оди си, твојата вера те исцели!“
20. Еден ден, некои од фарисеите Го прашаа Исуса: „Кога ќе завладее Божјото царство?“ Неговиот одговор гласеше: „Божјото царство не доаѓа на видлив начин.
21. Не може да се каже: Еве го овде! или Ене го онде! Божјото царство е меѓу самите вас.“
22. Потоа им рече на Своите ученици: „Ќе дојде време кога ќе копнеете да Ме видите Мене, Синот Човечки, макар и само еден ден, но нема да Ме видите.
23. Ќе има луѓе што ќе ви зборуваат: ,Ене Го онде!‘ или ,Еве Го овде!‘
24. Не одете по нив да Го барате, зашто, како што молскавицата светка на едниот крај на небото, а болскотот и се гледа до другиот крај, така ќе биде и со Синот Човечки на денот на Неговото враќање.
25. Но Тој најпрво ќе мора да настрада и да биде отфрлен од оваа генерација.
26. Во времето кога ќе се вратам Јас, Синот Човечки, состојбата во светот ќе биде слична со онаа во времето на Ное:
27. луѓето си продолжуваа да јадат, да пијат, да се женат и да се мажат, сe додека Ное не влезе во ковчегот и настапи потопот, кој сите нив ги погуби.