26. Од Дамаск, Савле отпатува за Ерусалим, каде што се обиде да се поврзе со тамошните христијани, но тие се плашеа од него и не веруваа дека и тој навистина станал христијанин.
27. Тогаш Барнаба го доведе кај апостолите и им раскажа како Савле на патот се сретнал со Господ и зборувал со Него, па како во Дамаск смело проповедал за Исус.
28. Тогаш апостолите го прифатија. Савле остана извесно време со нив, движејќи се во Ерусалим и околината, смело проповедајќи за Господ.
29. Се расправаше и со некои елинизирани Евреи, но тие се обидуваа да го убијат.
30. Кога дознаа за ова, христијаните го одведоа во Цезареја, и оттаму го испратија за Тарс.
31. Тогаш низ цела Јудеја, Галилеја и Самарија, за Црквата настапи период на мир и растеж. Живеејќи со страхопочит спрема Господ и имајќи поткрепа од Светиот Дух, бројот на христијаните постојано се зголемуваше.
32. Посетувајќи ги христијаните, апостол Петар патуваше од место во место. Така пристигна и кај следбениците на Господ што живееја во градот Лида.
33. Таму сретна еден човек по име Енеј, кој осум години лежел парализиран.
34. Петар му рече: „Енеј, Исус Христос те исцелува! Стани и намести си ја постелата!“ И тој веднаш стана!
35. Сите што живееја во Лида и Шарон го видоа ова и се обратија кон Господ.
36. А во градот Јопа имаше една христијанка по име Тавита, што во превод значи ,Срна‘. Таа имаше направено многу добри дела и имаше раздавано многу милостина.
37. Во тоа време се разболе и умре. Ја избањаа и ја положија во една соба на горниот кат.