5. Но станаа неколкумина што порано биле фарисеи, а сега беа христијани, па рекоа дека е неопходно сите новообратени што не се Евреи да се обрежат и да им се нареди да го спроведуваат Мојсеевиот Закон.
6. Апостолите и старешините се собраа, за да го разгледаат ова прашање.
7. По една долга расправа, стана Петар и им рече: „Луѓе, браќа, вие знаете дека уште од првите денови Бог избра другите народи токму од мојата уста да ја слушнат Радосната вест и да поверуваат.
8. Бог, Кој ги познава човечките срца, потврди дека ги прифаќа и неевреите со тоа што им го даде Светиот Дух, како и нам.
9. Тој не направи никаква разлика меѓу нас и нив. Ги исчисти и нивните срца преку вера.
10. Зошто сега вие не го прифаќате начинот што Бог го одбра и врз вратовите на нееврејските христијани ставате јарем, кој ниту нашите предци, ниту ние не можевме да го носиме?
11. Ние веруваме дека спасението и за нас и за нив е преку дарежливата благонаклоност на Господ Исус.“
12. Тогаш сите што беа собрани замолкнаа и ги слушаа Барнаба и Павле како раскажуваат за многубројните видливи докази и чуда што Бог ги направи преку нив меѓу нееврејските народи.
13. По нив проговори Јаков: „Луѓе, браќа, слушнете што ќе ви кажам!
14. Симон Петар ви објасни како самиот Бог најнапред се погрижи да придобие Свои луѓе и од другите, нееврејски народи.
15. Тоа е во согласност со претскажувањата на пророците, кои ги запишале Божјите зборови:
16. ,Подоцна ќе се вратам и ќе го обновам паднатиот шатор на Давид, урнатините ќе ги поправам
17. така што остатокот од човештвото, меѓу кои се и сите нееврејски народи кои Јас сум ги повикал да бидат Мои, ќе можат да Го најдат Господа.‘ Вака рече Господ,
18. Кој уште пред векови ни ги објави овие нешта.