22. Да, пламна пожарот на Мојот гнев, и ќе гори до гробните длабочини; ќе ја проголта земјата и сето она што таа го раѓа, и ќе и ги изгорам планините до основите.
23. Сите неволји ќе се навалат на нив, Своите стрели ќе ги истрошам врз нив.
24. Ќе умираат од глад, ќе ги трујат треската и лутиот помор. Ќе испратам против нив ѕверски заби и отров на оние што лазат во правот.
25. Надвор мечот ќе ги погубува децата, а стравот ќе владее внатре. Ќе гинат еднакво - момче и девојка, доенче и седокос старец.
26. Реков: „Ќе ги раселам, ќе им го избришам споменот од помеѓу луѓето.”
27. Но се боев од непријателското потсмевање: би можеле да им се излажат противниците, па да речат: „Победата е наша, тоа не го изврши Господовата рака.”
28. Зашто тоа е народ без знаење, нема остроумност во нив.
29. Да се мудри, веќе и би се досетиле, би разбрале што ги чека.
30. Како може еден да натера илјада во бегство, и двајца да гонат десет илјади, ако нивната Стена не ги предаде, ако Господ не ги предаде?
31. Но нивната стена не е како нашата Стена; нашите непријатели се осудени.
32. Зашто нивната лоза е од содомската лоза и од гоморските лозја; грозјето им е отровно грозје, гроздовите им се гроздови на горчина;