1. „На крајот на седмата година проштавај ги долговите.
2. Вака нека биде прошката: секој нека му го прости своето побарување на должникот; нека не го бара долгот од својот ближен ни од својот брат, кога еднаш ќе биде прогласено Господовото проштавање на долговите.
3. Можеш да бараш од туѓинецот, ама она што ќе се најде твое кај брата ти, треба да го оставиш,