10. Очите нека им се помрачат, за да не гледаат! А плеќите свиткај им ги засекогаш!”
11. И така прашувам: да не се сопнаа, за да паднат сосем? Да не биде! Туку преку нивното сопнување им дојде спасение на народите, за да ги поттикнат на ревност.
12. Ако нивното сопнување значи богатство за светот, а нивното отпаѓање богатство за народите, колку повеќе ќе биде нивната полнота!
13. Но ви зборувам вам, народи; бидејќи сум апостол на народите, јас ја прославувам мојата служба,
14. та на некој начин да го поттикнам на ревност својот род и да спасам некои од нив.
15. Зашто, ако нивното отфрлање е помирување за светот, какво ли ќе биде нивното примање, ако не живот од мртвите?
16. Ако се свети првите плодови - и тестото е; ако е коренот свет - и гранките се.
17. Ако се откршени некои гранки, и ти, кој си дива маслинка, си накалемен меѓу нив и си станал соучесник во сочниот корен на маслинката,
18. не фали се пред гранките! Ако се фалиш, знај дека ти не го носиш коренот, туку коренот - тебе!
19. Но ќе речеш: „Гранките се откршени, за да бидам јас прикалемен!”
20. Добро! Поради неверието се откршија, а ти стоиш преку верата.
21. Не гордеј се, туку бој се! Зашто, ако Бог не ги поштеди природните гранки, не ќе те поштеди ни тебе.
22. И така, гледај ги Божјата благодат и строгост: строгоста се пројавува кон паднатите, а Божјата благодат кон тебе, ако истраеш во благодатта - зашто инаку и ти ќе бидеш отсечен.