13. Додека вие се одморувавте меѓу стадата, крилата на гулабицата заблистаа со сребро, а нејзиното перје со жолтикаво злато:
14. таму Сèмоќниот ги разбиваше царевите, а таа заблеска како снег на Селмон.
15. Божја планина е Васанската планина; високата Гора, е Васанска Гора.
16. Зошто вие, врвлести планини, гледате со завист на гората, каде Бог благоволи да живее? Господ ќе престојува на неа секогаш!
17. Божјите воени коли се безбројни, илјадници илјади: Господ доаѓа од Синај во Своето Светилиште!
18. Издигајќи се на височина, водејќи ги заробениците, Ти доби дарови меѓу луѓето, а и меѓу бунтовниците - за да се настаниш таму Господе Боже!
19. Благословен да е Бог од ден на ден, Бог нè носи, нашиот Спасител.
20. Нашиот Бог е Бог Кој спасува, Господ избавува од смрт.
21. Навистина, Бог ќе ги скрши главите на Своите непријатели, влакнестото теме на оној, што оди во гревови.
22. Господ рече: „Ќе ги доведам од Васан, ќе ги доведам од длабочината на морето,
23. за да ја капеш ногата во крв, за да имаат јазиците на твоите кучиња дел од непријателот.
24. Боже, го гледаат влегувањето, влегувањето на мојот Бог и Цар во Светилиштето:
25. Напред пеачи, по нив свирачи, во средина - девици со даириња.
26. „Славете Го Бога на свечени собранија, славете Го Бога, Израелеви синови!”
27. Најмладиот, Венијамин, ги предводува, кој оди пред нив, таму се Јудините кнезови со своите чети, Завулоновите кнезови и Нефталимовите кнезови.
28. Боже, покажи ја Својата сила, силата, Боже, со која се бориш за нас
29. од Својот Храм во Ерусалим! Нека Ти носат царевите дарови!
30. Скроти го ѕверот во трската, стадо бикови со телиња на народите! Нека се опростат пред Тебе со сребрените жезли: распрсни ги народите, кои ја сакаат војната!