26. А таа жена беше Елинка, родум Сирофеничанка. И Го молеше да го истера бесот од ќерка и.
27. А Тој и рече: „Остави прво да се наситат децата, зашто не е добро да им се земе лебот на дечињата и да се фрли на кученцата.”
28. Таа пак одговори: „Да, Господи! но и кученцата под трпезата јадат од трошките на децата.”
29. И и рече: „Заради тој збор - оди си - бесот излезе од ќерка ти.”
30. И се врати дома и го најде детето, како лежи на постелата, а бесот излезен.
31. И кога излезе пак од пределите на Тир, дојде - преку Сидон - до Галилејското Море, среде пределите на Десеттоградието.
32. И Му доведоа глувонем и Го молеа да положи рака на него.