53. Кога бев, секој ден со вас во Храмот, не кренавте рака на Мене. Но, ова е ваш час и власт на темнината!”
54. А кога Го фатија, Го одведоа и Го воведоа во домот на првосвештеникот. Петар одеше по Него оддалеку.
55. Кога пак запалија оган среде дворот и седнаа наоколу, и Петар седеше меѓу нив.
56. И кога една слугинка го виде како седи до огнот, се загледа во него и рече: „И овој беше со Него!”
57. Но тој одрече, велејќи: „Жено, не Го познавам!”
58. И малку потоа, го виде некој друг и рече: „И ти си од нив!” А Петар рече: „Човеку, не сум!”
59. И кога помина околу еден час време, еден друг потврдуваше: „Навистина, и овој беше со Него, зашто е Галилеец!”
60. А Петар рече: „Човеку, не знам што зборуваш!” И веднаш - додека уште зборуваше - петел запеа.
61. Тогаш Господ се заврти и го погледна Петра; и Петар се сети на Господовите зборови, што му ги рече: „Пред да пропее петел, трипати ќе се одречеш од Мене!”
62. И Петар штом излезе надвор заплака горко.
63. А мажите, кои го држеа Исуса, Му се потсмеваа и Го биеја;
64. па, кога Го покрија, Го удираа по образите и Го прашуваа: „Проречи кој Те удри?”
65. И многу други хули рекоа против Него.
66. А кога се раздени, се собраа народните старешини, свештеничките главатари и книжниците, и Го воведоа во Синедрионот
67. и Му рекоа: „Ако си Ти Христос, кажи ни!” А Тој им рече: „Ако ви кажам, нема да поверувате.