36. А кога одеше, ги постилаа своите облеки по патот.
37. И кога веќе наближуваше до стрмнината на Маслиновата Гора, целото множество ученици почна радосно и гласно да Го прославува Бога, за сите чудеса што ги видоа,
38. велејќи: „Благословен е Царот, Кој доаѓа во Господово име! Мир на небото и слава на висините!”
39. А некои од фарисеите, меѓу народот, Му рекоа: „Учителе, забрани им на Твоите ученици!”
40. Тој одговори: „Ви велам, ако овие замолчат, камењата ќе викаат.”
41. А кога се приближи и го виде градот, заплака за него и
42. рече: „Кога и ти би узнал, дури барем во овој твој ден, што е за твојот мир! Но сега е сокриено од твоите очи.
43. Зашто ќе дојдат денови за тебе, кога твоите непријатели ќе те опкружат со опкопи, ќе те опколат и ќе те притеснат од сите страни.
44. И ќе те срамнат со земјата тебе, и твоите деца во тебе; и не ќе остане, во тебе, ни камен на камен, зашто не го позна времето кога беше посетен!”
45. И кога влезе во Храмот, почна да ги изгонува продавачите,
46. велејќи им: „Напишано е: ‘Мојот Дом да биде Дом за молитва, а вие го направивте разбојничка пештера.’
47. И поучуваше секој ден во Храмот. А свештеничките главатари, книжниците и народните првенци гледаа да Го погубат.
48. Но не најдоа што да сторат, зашто сиот народ Го слушаше неотстапно.