2. И рече: „Во еден град беше некој судија, кој не се боеше од Бога, и не се грижеше за луѓето.
3. А во истиот град имаше и една вдовица, која доаѓаше при него и му се молеше: ‘Заштити ме од мојот противник!’
4. Тој нејќеше некое време; после си рече во себеси: ‘Иако не се бојам од Бога, ниту се грижам за луѓето;
5. ќе и го дадам правото на оваа вдовица, зашто ми додева, за на крај да не дојде и да ме нападне.’”
6. И Господ рече: „Чујте, што зборува неправедниот судија!”
7. Та Бог ли нема да ги заштити Своите избраници, кои викаат кон Него, дење и ноќе, имајќи трпение со нив?
8. Ви велам, ќе ги одбрани скоро. Но, кога ќе дојде Човечкиот Син, ќе најде ли вера на земјата?”
9. А на некои, кои беа уверени во себе дека се праведни, и ги презираа другите, им ја кажа оваа парабола:
10. ”Два човека влегоа во Храм да се помолат: едниот фарисеј, а другиот цариник.