6. А Господ рече: „Ако навистина имате вера колку синаповото зрно - ќе и речете на црницава: „Откорни се и пресади се во морето!” И таа би ве послушала.”
7. ”Кој од вас - ако има слуга - кој ора или го чува стадото, ќе му рече, кога ќе се врати од поле: „Дојди бргу и прилегни покрај трпезава!”
8. Нема ли да му каже: ‘Приготви ми нешто за вечера и препаши се, за да ми служиш додека јадам и пијам, а потоа и ти јади и пиј!’
9. Зар ќе му благодари на слугата, што ја исполнил заповедта?
10. Така и вие, кога исполнивте сè што ви е заповедано, речете: ‘Ние сме неполезни слуги; зашто го извршивме она, што бевме должни да го извршиме.’”
11. И кога одеше за Ерусалим, поминуваше меѓу Самарија и Галилеја.
12. И кога влегуваше во едно село, го сретнаа десет лепрозни мажи, кои застанаа подалеку
13. и го поткренаа гласот, велејќи: „Исусе, Учителе, смилувај ни се!”
14. А кога ги виде, им рече: „Одете и покажете им се на свештениците!” И се очистија додека одеа.
15. А еден од нив, кога виде дека оздравел, се врати славејќи Го Бога гласно.
16. И падна на лице при Неговите нозе и Му благодари. А тој беше Самарјанец.
17. Тогаш Исус одговори и рече: „Зар не се очистија десетмина? Каде се уште деветте?
18. Не најдоа ли да се вратат и да Му благодарат на Бога, освен овој туѓинец!”
19. И му рече: „Стани и оди си, твојата вера те спаси!”
20. А кога фарисеите Го прашаа: „Кога ќе дојде Божјото Царство?” Тој им одговори и рече: „Божјото Царство не доаѓа така, за да може да се види;
21. ниту ќе се рече: ‘Еве го тука, или онаму!’ - зашто, ете, Божјото Царство е во вашата средина.