18. Зар ти ги распна небесата со Него, цврсти како одлеано огледало?
19. Де, поучи ме што да Му речеме: не се снаоѓаме веќе заради темнината.
20. Зар ќе Му речеш: „Сакам да зборувам?” Или ќе се согласиш на сопствената пропаст?
21. И така, кој може да гледа во светлината на небесата што свети со блесок, кога ветриштата ги растеруваат облаците?
22. Од север светнува како злато: Бог се облече со страшно величество!
23. Да, не можеме да Го достигнеме Сèдржителот, неизмерлив е во Својата сила и во судот, и во совршенството на правдата, Тој не угнетува никого.
24. Затоа сите луѓе нека се бојат од Него! На горделива мудрост Тој и не гледа.”