25. Не плачев ли за страдалниците, не се ли сожали мојата душа за сиромашниот?
26. Се надевав на среќата, а дојде несреќата; ја чекав светлината, а, ете, темнина ме зави.
27. Утробата врие во мене непрекратно, ми донесува нови страдања, секој ден.
28. Одам поцрнет, но никој не ме теши; Станувам во собранието - за да извикам.
29. Станав брат на шакалите и им станав другар на ноевите.
30. Сета кожа поцрне на мене, и оган ми ги изгоре коските.
31. Мојата харфа се претвори во тажачка, а мојата свирка има глас на тажачи.