12. Ете, едни доаѓаат од далеку, други од север и од запад, а некои од Синимската Земја.”
13. Воскликнувајте, небеса, весели се земјо, подвикнувајте од веселба планини; зашто Господ го теши Својот народ, Тој им е милостив на страдалниците.
14. Сион рече: „Господ ме остави, Господ ме заборави.”
15. Може ли жена да го заборави своето доенче, да не му се смилува на чедото на својата утроба? Па кога некоја и би заборавила, Јас нема да те заборавам тебе.
16. Ете, те врезав во Своите дланки, твоите ѕидови секогаш Ми се пред очите.
17. Твоите обновувачи итаат, твоите разурнувачи и запустувачи си одат од тебе.