10. зашто се засновуваат само врз јадења и пиења, и разни миења - како прописите за телото наложени до времето на поправањето.
11. А Христос откако се појави како Првосвештеник на идните добра и влезе низ поголем и посовршен Шатор, што не е направен со рака, односно која не е од оваа создавање,
12. влезе еднаш засекогаш во Светината над светините, и тоа не со крвта на јарци и јунци, туку преку Својата крв, и ни прибави вечен откуп.
13. Зашто, ако крвта на јарците и биковите и пепелта од јуница, со која се попрскуваат осквернетите, осветува за чистење на телото,
14. колку ли повеќе крвта на Христа, Кој преку вечниот Дух Му се принесе Сам Себеси на Бога без недостаток, ќе ја очисти нашата совест од мртвите дела, за да Му служиме на живиот Бог.
15. Затоа Тој е Посредник на Новиот завет: за повиканите да го примат ветувањето за вечното наследство, откако смртта зеде место за откуп на престапите направени во првиот завет.
16. Зашто, каде што има завет потребно е да се докаже и смртта на заветувачот.
17. Имено, заветот станува полноважен по смртта, а никогаш не важи додека живее заветувачот.
18. Затоа ни првиот завет не беше утврден без крв.
19. Имено, кога Мојсеј му ја изговори секоја заповед според Законот на целиот народ, зеде крв од јунци и јарци со вода и со црвена волна и со исоп ги попрска: и самиот книжен свиток и целиот народ,
20. велејќи : „Ова е крвта на заветот, што Бог го склучи со вас.”
21. А исто така ги попрска со крвта Шаторот и сите богослужбени садови.