8. Додека погоре вели: „Ни жртви, ни приноси, ни паленици, ни жртви за грев не посака; ниту Ти беа угодни” - тие се принесуваат според Законот,
9. потоа рече: „Еве, доаѓам да ја исполнам Твојата волја.” Така го отстранува првото, за да го воспостави второто.
10. Според таа волја осветени сме преку приносот на телото на Исуса Христа еднаш засекогаш.
11. И секој свештеник, навистина, стои секој ден, и служи принесувајќи ги многупати истите жртви, кои никогаш не можат да ги отстранат гревовите.
12. Но Тој принесе само една жртва за гревовите, и засекогаш седна оддесно на Бога,
13. и чека натаму додека Неговите непријатели бидат поставени за подножје на Неговите нозе.
14. Зашто Тој со едно принесување ги направи совршени засекогаш оние, кои се осветуваа.
15. А и Светиот Дух ни сведочи за тоа, откако рече:
16. ”Ова е заветот, кој ќе го склучам со нив по оние денови, вели Господ, ќе ги положам Своите закони на нивните срца и ќе ги напишам на нивниот ум,
17. и за нивните гревови и за нивните беззаконија нема веќе да си спомнувам.”
18. А каде има проштавање за нив, таму нема веќе приноси за грев.
19. И така, браќа, кога имаме смелост да влегуваме во Светината преку крвта на Исуса,
20. Кој ни го отвори новиот и живиот пат низ завесата, односно Неговото тело,
21. и откако Го имаме Врховниот Свештеник над Божјиот дом,
22. да пристапуваме со искрено срце во полна увереност на верата, со срца кои преку попрскување се очистени од зла совест и со тело измиено во чиста вода.
23. Да го држиме непоколебливо исповедувањето на нашата надеж, зашто е верен Оној, Кој ветил
24. и да внимаваме на тоа да се поттикнуваме еден со друг кон љубов и добри дела!
25. Да не ги напуштаме своите собранија, како што некои имаат обичај, туку да се бодриме еден друг, и тоа дотолку повеќе, доколку гледате дека наближува Денот!
26. Зашто, ако грешиме самоволно откако го примивме полното познание на вистината, не останува веќе жртва за гревовите,