14. па им рекоа: „Не можеме да се согласиме да ја дадеме сестра си на човек, кој не е обрезан, зашто тоа би било срам за нас.
15. Единствено ќе ја дадеме, под услов, ако и вие станете како нас, ако ги обрежете сите свои машки.
16. Тогаш ќе можеме да ви ги даваме своите ќерки и да ги земаме вашите за себе, да се населиме при вас и да бидеме еден род (народ).
17. А ако не нè послушате нас, да се обрежете, ќе ја земеме нашата ќерка и ќе си одиме.”
18. На Емор и Сихем, Еморовиот син, им се допаднаа зборовите.
19. Момчето не се забави да го изврши барањето, зашто копнееше по Јакововата ќерка; а беше најпочитуван од сите во татковиот дом.
20. Емор и неговиот син Сихем дојдоа пред вратата на овој град и им зборуваа вака на своите сограѓани:
21. „Овие луѓе се мирни; нека се населат меѓу нас во земјава; нека се занимаваат на неа; ете, земјата е пространа пред нив; ќе можеме да ги земаме нивните ќерки за жени, а нашите да им ги даваме ним.