54. Тогаш јадеа и пиеја тој и луѓето кои беа со него, и ја поминаа ноќта. Кога станаа утрото, тој рече: „Пуштете ме да се вратам при својот господар!”
55. А нејзиниот брат и мајка и одговорија: „Девојката нека остане со нас уште десет дни, па потоа тргни!”
56. Тој им рече: „Не задржувајте ме, кога Господ го приведе успешно моето патување. Пуштете ме да се вратам при својот господар!”
57. Тие одговорија: „Да ја повикаме девојката и да ја прашаме што мисли таа!”
58. Ја повикаа Ревека и ја прашаа: „Сакаш ли да тргнеш со овој човек?” Таа одговори: „Сакам.”
59. И така ги испратија својата сестра и нејзината доилка, со Авраамовиот слуга и со неговите луѓе.
60. Ја благословија Ревека и и рекоа: „Сестро наша, биди им мајка На неброени илјади; А твоите потомци Да ги заземаат вратите на своите непријатели!”
61. Тогаш Ревека и нејзините прислужнички станаа, ги јавнаа камилите и тргнаа со човекот. Така човекот ја зеде Ревека и замина.
62. Исак се врати од близината на Вир-Лахај-Рои; имено живееше во крајот Негев.
63. Во предвечерје, Исак излезе да се прошета по полето; ги подигна очите и ги виде камилите, како доаѓаат.
64. Кога Ревека, подигнувајќи ги своите очи, го виде Исака, слезе од камилата
65. и го праша слугата: „Кој е оној човек, кој ни иде во пресрет по полето?” А слугата одговори: „Тој е мојот господар.” И таа го зеде превезот и се покри.
66. Слугата му раскажа на Исака сè што извршил.
67. Тогаш Исак ја воведе Ревека во шаторот на својата мајка Сбра и ја зеде за своја жена. Во љубовта кон неа Исак најде утеха по смртта на мајка си.