23. Затоа, заколни ми се сега и тука во Бога, дека нема да нè мамиш ни мене, ниту моите роднини и пријатели, туку дека ќе се однесуваш чесно кон мене и кон земјата во која живееш сега, како што јас се однесов кон тебе.”
24. „Се колнам”, одговори Авраам.
25. Тогаш Авраам го укори Авимелеха заради водниот кладенец, што го присвоија Авимелеховите слуги.
26. А Авимелех рече: „Не знам кој го направил тоа; ни ти не ме извести за тоа, ниту јас чув за тоа, освен денес.”
27. Авраам зеде овци и говеда па му ги даде на Авимелеха, и тие двајца склучија договор.
28. Потоа Авраам оддели настрана седум јагниња од стадото.
29. Тогаш Авимелех го праша Авраама: „Што значат овие седум јагниња, што ги оддели настрана?”
30. А тој одговори: „Прими ги седумве јагниња од моја рака, да ми бидат доказ дека јас го ископав кладенецов.”
31. Затоа местото е наречено Вирсавеа (Заклетвен Кладенец), зашто обајцата се заколнаа таму.
32. Откако склучија сојуз, при Вирсавеа, Авимелех и военачалникот на неговата војска Филох си отидоа и се вратија во земјата на Филистејците.
33. Авраам засади гора при Тамариска Вирсавеа и таму го повика името на Господ - Вечниот Бог.
34. Долго време престоја Авраам во Филистејската Земја како придојденик.