23. Нееман рече: „Земи, те молам, два таланта!” И настојуваше да земе. И врза два таланта сребро во две ќесиња, и две облеки, и им ги предаде на двајца свои слуги за да ги носат пред него.
24. Кога Гиезиј стигна до Офел, ги зеде од нивните раце и ги скри во куќата. Потоа ги пушти луѓето, и тие си отидоа.
25. Кога дојде, се јави пред својот господар. Елисеј го праша: „Откаде, Гиезиј?” Тој одговори: „Твојот слуга никаде не отиде.”
26. Ама Елисеј рече: „Не беше ли моето срце со тебе кога некој слезе од својата кола та излезе пред тебе? Сега прими сребро, па можеш да купиш маслинови градини, лозја, ситен и крупен добиток, слуги и слугинки.
27. Но Неемановата лепра ќе се прилепи за тебе и за твоето потомство засекогаш.” И Гиезиј се оддалечи од него, бел од лепрата како снег.