27. Тогаш асирискиот цар ја издаде оваа заповед: „Еден од свештениците, кои ги доведов оттаму во ропство, нека оди онаму; нека оди, нека се насели таму и нека ги поучи во почитувањето на Бога на онаа земја.”
28. Така отиде еден од свештениците кои беа одведени од Самарија и се насели во Ветил. Тој ги поучи како треба да се почитува Бог.
29. Секој народ имаше ликови на своите богови, и ги поставија во храмовите на високите места кои ги подигнаа Самаријците, секој народ во своите градови во кои што живееше.
30. Вавилонците го направија Сокхот-Венот, Хутците Нергал, Ематците Асима;
31. Авијците ги направија Ниваз и Тартак, а Сефарваимците ги спалуваа своите деца во оган во чест на Адрамелех и Анамелех, сефарваимските богови.