13. Cui ait juvenis : Forti animo esto : in proximo est ut a Deo cureris.
14. Dixit itaque illi Tobias : Numquid poteris perducere filium meum ad Gabelum in Rages civitatem Medorum ? et cum redieris, restituam tibi mercedem tuam.
15. Et dixit ei angelus : Ego ducam, et reducam eum ad te.
16. Cui Tobias respondit : Rogo te, indica mihi de qua domo aut de qua tribu es tu.
17. Cui Raphaël angelus dixit : Genus quæris mercenarii, an ipsum mercenarium qui cum filio tuo eat ?
18. sed ne forte sollicitum te reddam, ego sum Azarias Ananiæ magni filius.
19. Et Tobias respondit : Ex magno genere es tu. Sed peto ne irascaris quod voluerim cognoscere genus tuum.
20. Dixit autem illi angelus : Ego sanum ducam, et sanum tibi reducam filium tuum.
21. Respondens autem Tobias, ait : Bene ambuletis, et sit Deus in itinere vestro, et angelus ejus comitetur vobiscum.
22. Tunc paratis omnibus quæ erant in via portanda, fecit Tobias vale patri suo et matri suæ, et ambulaverunt ambo simul.
23. Cumque profecti essent, cœpit mater ejus flere, et dicere : Baculum senectutis nostræ tulisti, et transmisisti a nobis.
24. Numquam fuisset ipsa pecunia, pro qua misisti eum :
25. sufficiebat enim nobis paupertas nostra, ut divitias computaremus hoc, quod videbamus filium nostrum.
26. Dixitque ei Tobias : Noli flere : salvus perveniet filius noster, et salvus revertetur ad nos, et oculi tui videbunt illum.
27. Credo enim quod angelus Dei bonus comitetur ei, et bene disponat omnia quæ circa eum geruntur, ita ut cum gaudio revertatur ad nos.
28. Ad hanc vocem cessavit mater ejus flere, et tacuit.