1. Post hæc vero, cum esset dies festus Domini, et factum esset prandium bonum in domo Tobiæ,
2. dixit filio suo : Vade, et adduc aliquos de tribu nostra, timentes Deum, ut epulentur nobiscum.
3. Cumque abiisset, reversus nuntiavit ei unum ex filiis Israël jugulatum jacere in platea. Statimque exiliens de accubitu suo, relinquens prandium, jejunus pervenit ad corpus :
4. tollensque illud portavit ad domum suam occulte, ut dum sol occubuisset, caute sepeliret eum.
5. Cumque occultasset corpus, manducavit panem cum luctu et tremore,
6. memorans illum sermonem, quem dixit Dominus per Amos prophetam : Dies festi vestri convertentur in lamentationem et luctum.