10. Cum enim tentati sunt,et quidem cum misericordia disciplinam accipientes,scierunt quemadmodum cum ira judicati impii tormenta paterentur.
11. Hos quidem tamquam pater monens probasti ;illos autem tamquam durus rex interrogans condemnasti.
12. Absentes enim, et præsentes, similiter torquebantur.
13. Duplex enim illos acceperat tædium et gemitus,cum memoria præteritorum.
14. Cum enim audirent per sua tormenta bene secum agi,commemorati sunt Dominum, admirantes in finem exitus.
15. Quem enim in expositione prava projectum deriserunt,in finem eventus mirati sunt,non similiter justis sitientes.
16. Pro cogitationibus autem insensatis iniquitatis illorum,quod quidam errantes colebant mutos serpenteset bestias supervacuas,immisisti illis multitudinem mutorum animalium in vindictam ;
17. ut scirent quia per quæ peccat quis, per hæc et torquetur.
18. Non enim impossibilis erat omnipotens manus tua,quæ creavit orbem terrarum ex materia invisa,immittere illis multitudinem ursorum, aut audaces leones,