3. Sex annis seres agrum tuum, et sex annis putabis vineam tuam, colligesque fructus ejus :
4. septimo autem anno sabbatum erit terræ, requietionis Domini : agrum non seres, et vineam non putabis.
5. Quæ sponte gignet humus, non metes : et uvas primitiarum tuarum non colliges quasi vindemiam : annus enim requietionis terræ est :
6. sed erunt vobis in cibum, tibi et servo tuo, ancillæ et mercenario tuo, et advenæ qui peregrinantur apud te :
7. jumentis tuis et pecoribus, omnia quæ nascuntur præbebunt cibum.
8. Numerabis quoque tibi septem hebdomadas annorum, id est, septies septem, quæ simul faciunt annos quadraginta novem :
9. et clanges buccina mense septimo, decima die mensis, propitiationis tempore, in universa terra vestra.
10. Sanctificabisque annum quinquagesimum, et vocabis remissionem cunctis habitatoribus terræ tuæ : ipse est enim jubilæus. Revertetur homo ad possessionem suam, et unusquisque rediet ad familiam pristinam :
11. quia jubilæus est, et quinquagesimus annus. Non seretis neque metetis sponte in agro nascentia, et primitias vindemiæ non colligetis,
12. ob sanctificationem jubilæi : sed statim oblata comedetis.