1. Quomodo obtexit caligine in furore suoDominus filiam Sion ;projecit de cælo in terraminclytam Israël,et non est recordatus scabelli pedum suorumin die furoris sui !
2. Præcipitavit Dominus, nec pepercitomnia speciosa Jacob :destruxit in furore suomunitiones virginis Juda,et dejecit in terram ;polluit regnum et principes ejus.
3. Confregit in ira furoris suiomne cornu Israël ;avertit retrorsum dexteram suama facie inimici,et succendit in Jacob quasi ignemflammæ devorantis in gyro.
4. Tetendit arcum suum quasi inimicus,firmavit dexteram suam quasi hostis,et occidit omne quod pulchrum erat visuin tabernaculo filiæ Sion ;effudit quasi ignemindignationem suam.
5. Factus est Dominus velut inimicus,præcipitavit Israël :præcipitavit omnia mœnia ejus,dissipavit munitiones ejus,et replevit in filia Judahumiliatum et humiliatam.
6. Et dissipavit quasi hortum tentorium suum ;demolitus est tabernaculum suum.Oblivioni tradidit Dominus in Sionfestivitatem et sabbatum ;et in opprobrium, et in indignationem furoris sui,regem et sacerdotem.
7. Repulit Dominus altare suum ;maledixit sanctificationi suæ :tradidit in manu inimicimuros turrium ejus.Vocem dederunt in domo Dominisicut in die solemni.
8. Cogitavit Dominus dissiparemurum filiæ Sion ;tetendit funiculum suum,et non avertit manum suam a perditione :luxitque antemurale,et murus pariter dissipatus est.
9. Defixæ sunt in terra portæ ejus,perdidit et contrivit vectes ejus ;regem ejus et principes ejus in gentibus :non est lex,et prophetæ ejus non inveneruntvisionem a Domino.
10. Sederunt in terra, conticueruntsenes filiæ Sion ;consperserunt cinere capita sua,accincti sunt ciliciis :abjecerunt in terram capita suavirgines Jerusalem.
11. Defecerunt præ lacrimis oculi mei,conturbata sunt viscera mea ;effusum est in terra jecur meumsuper contritione filiæ populi mei,cum deficeret parvulus et lactensin plateis oppidi.
12. Matribus suis dixerunt :Ubi est triticum et vinum ?cum deficerent quasi vulneratiin plateis civitatis,cum exhalarent animas suasin sinu matrum suarum.