Jeremiæ 17:2-15 Vulgata Latina (VULG)

2.  Cum recordati fuerint filii eorum ararum suarum,et lucorum suorum,lignorumque frondentium,in montibus excelsis,

3.  sacrificantes in agro :fortitudinem tuam, et omnes thesauros tuos in direptionem dabo ;excelsa tua propter peccata in universis finibus tuis.

4.  Et relinqueris sola ab hæreditate tua, quam dedi tibi,et servire te faciam inimicis tuis in terra quam ignoras :quoniam ignem succendisti in furore meo :usque in æternum ardebit.

5.  Hæc dicit Dominus :Maledictus homo qui confidit in homine,et ponit carnem brachium suum,et a Domino recedit cor ejus.

6.  Erit enim quasi myricæ in deserto,et non videbit cum venerit bonum :sed habitabit in siccitate in deserto,in terra salsuginis et inhabitabili.

7.  Benedictus vir qui confidit in Domino,et erit Dominus fiducia ejus.

8.  Et erit quasi lignum quod transplantatur super aquas,quod ad humorem mittit radices suas,et non timebit cum venerit æstus :et erit folium ejus viride,et in tempore siccitatis non erit sollicitum,nec aliquando desinet facere fructum.

9.  Pravum est cor omnium, et inscrutabile :quis cognoscet illud ?

10.  Ego Dominus scrutans cor,et probans renes :qui do unicuique juxta viam suam,et juxta fructum adinventionum suarum.

11.  Perdix fovit quæ non peperit :fecit divitias, et non in judicio :in dimidio dierum suorum derelinquet eas,et in novissimo suo erit insipiens.

12.  Solium gloriæ altitudinis a principio,locus sanctificationis nostræ.

13.  Exspectatio Israël, Domine,omnes qui te derelinquunt confundentur :recedentes a te, in terra scribentur,quoniam dereliquerunt venam aquarum viventium Dominum.

14.  Sana me, Domine, et sanabor :salvum me fac, et salvus ero :quoniam laus mea tu es.

15.  Ecce ipsi dicunt ad me :Ubi est verbum Domini ? veniat :

Jeremiæ 17