10. Et stupescere faciam super te populos multos,et reges eorum horrore nimio formidabunt super te,cum volare cœperit gladius meus super facies eorum :et obstupescent repente singuli pro anima sua in die ruinæ tuæ.
11. Quia hæc dicit Dominus Deus :Gladius regis Babylonis veniet tibi.
12. In gladiis fortium dejiciam multitudinem tuam :inexpugnabiles omnes gentes hæ,et vastabunt superbiam Ægypti,et dissipabitur multitudo ejus.
13. Et perdam omnia jumenta ejus,quæ erant super aquas plurimas :et non conturbabit eas pes hominis ultra,neque ungula jumentorum turbabit eas.
14. Tunc purissimas reddam aquas eorum,et flumina eorum quasi oleum adducam,ait Dominus Deus,
15. cum dedero terram Ægypti desolatam :deseretur autem terra a plenitudine suaquando percussero omnes habitatores ejus :et scient quia ego Dominus.
16. Planctus est, et plangent eum :filiæ gentium plangent eum :super Ægyptum et super multitudinem ejus plangent eum,ait Dominus Deus.
17. Et factum est in duodecimo anno, in quintadecima mensis : factum est verbum Domini ad me, dicens :
18. Fili hominis, cane lugubre super multitudinem Ægypti :et detrahe eam ipsam, et filias gentium robustarum, ad terram ultimam,cum his qui descendunt in lacum.
19. Quo pulchrior es ?descende, et dormi cum incircumcisis.
20. In medio interfectorum gladio cadent ;gladius datus est :attraxerunt eam et omnes populos ejus.