30. Et ejulabunt super te voce magna :et clamabunt amare,et superjacient pulverem capitibus suis,et cinere conspergentur.
31. Et radent super te calvitium,et accingentur ciliciis :et plorabunt te in amaritudine animæ, ploratu amarissimo.
32. Et assument super te carmen lugubre,et plangent te :Quæ est ut Tyrus, quæ obmutuit in medio maris ?
33. Quæ in exitu negotiationum tuarum de mariimplesti populos multos :in multitudine divitiarum tuarum, et populorum tuorum,ditasti reges terræ.
34. Nunc contrita es a mari :in profundis aquarum opes tuæ,et omnis multitudo tua quæ erat in medio tui, ceciderunt.
35. Universi habitatores insularum obstupuerunt super te,et reges earum omnes tempestate perculsi mutaverunt vultus.