8. Et factus est sermo Domini mane ad me, dicens :
9. Fili hominis, numquid non dixerunt ad te domus Israël, domus exasperans : Quid tu facis ?
10. Dic ad eos : Hæc dicit Dominus Deus :Super ducem onus istud, qui est in Jerusalem,et super omnem domum Israël, quæ est in medio eorum.
11. Dic : Ego portentum vestrum :quomodo feci, sic fiet illis :in transmigrationem et in captivitatem ibunt.
12. Et dux qui est in medio eorum,in humeris portabitur ; in caligine egredietur :parietem perfodient, ut educant eum ;facies ejus operietur, ut non videat oculo terram.
13. Et extendam rete meum super eum,et capietur in sagena mea :et adducam eum in Babylonem, in terram Chaldæorum,et ipsam non videbit :ibique morietur.
14. Et omnes qui circa eum sunt,præsidium ejus, et agmina ejus,dispergam in omnem ventum,et gladium evaginabo post eos.
15. Et scient quia ego Dominus,quando dispersero illos in gentibus,et disseminavero eos in terris.
16. Et relinquam ex eis viros paucosa gladio, et fame, et pestilentia,ut enarrent omnia scelera eorumin gentibus ad quas ingredientur,et scient quia ego Dominus.
17. Et factus est sermo Domini ad me, dicens :
18. Fili hominis, panem tuum in conturbatione comede,sed et aquam tuam in festinatione et mœrore bibe.
19. Et dices ad populum terræ :Hæc dicit Dominus Deusad eos qui habitant in Jerusalem, in terra Israël :Panem suum in sollicitudine comedent,et aquam suam in desolatione bibent :ut desoletur terra a multitudine sua,propter iniquitatem omnium qui habitant in ea.
20. Et civitates quæ nunc habitantur, desolatæ erunt,terraque deserta,et scietis quia ego Dominus.
21. Et factus est sermo Domini ad me, dicens :
22. Fili hominis, quod est proverbium istudvobis in terra Israël, dicentium :In longum differentur dies,et peribit omnis visio ?