9. គេតាំងមាត់ពោលទាស់នឹងស្ថានសួគ៌ហើយអណ្តាតគេបង្វិលទៅមកពេញលើផែនដី។
10. ៙ ហេតុនោះបានជារាស្ត្ររបស់ទ្រង់វិលមកឯណេះក៏ផឹកសំរេងទឹកដែលពេញពែងផង
11. គេសួរថា ធ្វើដូចម្តេចឲ្យព្រះជ្រាបបានតើព្រះដ៏ខ្ពស់បំផុតទ្រង់ប្រកបដោយដំរិះដែរឬ
12. នេះហើយដែលហៅថាមនុស្សអាក្រក់ហើយដោយព្រោះគេចេះតែនៅដោយសុខស្រួលបានជាទ្រព្យសម្បត្តិគេចំរើនឡើង
13. យ៉ាងនោះ ការដែលទូលបង្គំបានជំរះចិត្តហើយលាងដៃឲ្យឥតមានសៅហ្មងនោះឥតប្រយោជន៍ទទេ
14. ដ្បិតទូលបង្គំត្រូវរងរំពាត់ជាដរាបរាល់ថ្ងៃហើយត្រូវវាយផ្ចាលរាល់តែព្រឹកជានិច្ច។
15. ៙ បើសិនជាទូលបង្គំបានពោលថាអញនឹងនិយាយដូច្នេះដែរនោះឈ្មោះថាបានក្បត់ពូជពង្សនៃកូនចៅទ្រង់ហើយ
16. កាលទូលបង្គំបានពិចារណាដើម្បីចង់ដឹងច្បាស់ពីសេចក្ដីនេះនោះក៏ពិបាកដល់ទូលបង្គំណាស់
17. ទាល់តែទូលបង្គំបានចូលទៅក្នុងទីបរិសុទ្ធរបស់ព្រះហើយបានពិចារណាពីចុងបំផុតរបស់គេ
18. ពិតប្រាកដជាទ្រង់ឲ្យគេឈរនៅកន្លែងដ៏រឥលទ្រង់ក៏បោះគេចុះទៅឲ្យត្រូវហិនវិនាស
19. យីអើ គេត្រូវអន្តរធានទៅជាឆាប់អីម៉្លេះគេត្រូវសាបសូន្យទៅ ដោយហេតុគួរស្ញែងខ្លាច
20. នេះបែបដូចជាកាលណាយល់សប្តិរួចភ្ញាក់ឡើងឱព្រះអម្ចាស់អើយ កាលណាទ្រង់តើនឡើងនោះទ្រង់នឹងតោះតើយចំពោះរូបគេដែរ។
21. ៙ ដូច្នេះ កាលទូលបង្គំមានសេចក្ដីកំរើកក្នុងចិត្តហើយមានសេចក្ដីចាក់ចុចក្នុងថ្លើម